واکاوی آسیب‌پذیری و امنیت خطوط انتقال برق در استان زنجان

شرایط بد آب‌وهوایی ممکن است امنیت انتقال برق را در شبکۀ انتقال بر اثر خرابی‌های آبشاری به خطر اندازد. برطرف نشدن این خرابی‌ها، استفاده از این خطوط را دشوار و حتی ناممکن می‌کند. هدف از تجزیه‌وتحلیل آسیب‌پذیری، یافتن زیرساختارهای ضعیف یا موقعیت‌های بحرانی است تا تصمیم‌گیرندگان، اقدامات احتمالی را برای کاهش ضعف‌ها و حالت بحرانی انجام دهند؛ بر این اساس باید سنجه‌های آسیب‌پذیری برای کمک به تصمیم‌گیرندگان ایجاد شوند. شاخص کلی آسیب‌پذیری، عاملی ضروری برای مقایسۀ موارد مختلف آسیب‌پذیری شبکۀ انتقال یا رویدادهای شرایط آب‌وهوایی نامساعد است. نکتۀ مهم‌تر این است که باید مناطق ضعیف در شبکه مشخص شوند تا اقداماتی برای کاهش آسیب‌پذیری انجام گیرد. در نتیجه، این مدل ارزیابی آسیب‌پذیری همبستگی‌های مکان – زمان شرایط دشوار آب‌وهوایی را در نظر می‌گیرد و مفاهیم موجود را در چارچوبی واحد تلفیق می‌کند. هدف اصلی این مقاله، بحث در زمینۀ آسیب‌پذیری خطوط انتقال برق در مقابل مخاطرات جوی است؛ روش‌های کنونی به‌طور همزمان، همبستگی‌های مکانی- زمانی شرایط آب‌وهوایی و مدل‌های الکتریکی سیستم‌های قدرت را در نظر نمی‌گیرند. آنها بر شبیه‌سازی سیستم‌های برق بدون توجه به شرایط دشوار آب‌وهوا یا بر پیش‌بینی قطع برق خطوط هوایی انتقال برق بدون توجه به پیامدهای قطع برق تمرکز می‌کنند. بنابراین در این پژوهش هستۀ اصلی ارزیابی آسیب‌پذیری با آنالیز اقتضایی انجام می‌گیرد تا شاخص‌های آسیب‌پذیری اقتباس شوند. در نهایت می‌توان اقداماتی را برای کاهش آسیب‌پذیری مشخص کرد.